Seçimlerin erkene alınmasına ait açıklamalar, dikkatleri partilerin ve iktidarın seçim kazanma ataklarına çekti. Erdoğan’ın EYT ve minimum fiyat çıkışlarının yanı sıra İmamoğlu’na ve HDP’ye yönelik yargı kararları da bir seçim yatırımı olarak tartışmaya açıldı.
Sözcü müellifi Deniz Zeyrek, Erdoğan’ın seçimlere giderken güçlü ve zayıf yanlarını değerlendirdiği yazısında, birinci amacın Başörtüsü yasasının referanduma gerek kalmadan Meclisten çıkması olduğunu yazdı. Erdoğan’ın paranın gücüne yaslanacağını, yıllardır varlıklı ettiği bölümlerden seçim kampanyalarına çok ölçüde kaynak aktaracağını yazdı. Medyayı denetiminde tutan Erdoğan’ın icraatlarını evvel çıkaracağı bir seçim devri olacağını belirten Zeyrek, Kuzey Irak operasyonlarının ve dış siyasetteki istikrarcı yaklaşımın da Erdoğan’ın yaslanacağı halkalar olduğunu belirtti.
Zeyrek’e nazaran Erdoğan’ın zayıf halkası ise güvenlik ve yargı. Zeyrek bu bahiste şunları yazdı:
“Cumhuriyet yılları boyunca İçişleri Bakanlığı ve Adalet Bakanlığı siyaseten en kıymetli bakanlıklardı. Erdoğan da bu türlü düşünüyor olacak ki bu makamları güçlü isimlere emanet etmeyi tercih ediyor. Abdulhamit Gül’ün demokrasi, özgürlükler, insan hakları ve yargı bağımsızlığı mevzularındaki direnci iktidarın yargı üzerinden yapmak istediklerine pürüz oluyordu. Özgürlük mü güvenlik mi tartışmasıyla sık sık İçişleri Bakanı’yla karşı karşıya geliyordu. Erdoğan, güvenlik halkasını sıkı tutmak istediğinden Gül’den basitçe vazgeçti ve yerine daha uyumlu çalışacağı Bekir Bozdağ’ı getirdi.
İki bakan da Erdoğan’ın CHP başta olmak üzere muhalefete karşı en değerli kozu haline geldi. Muhalefete karşı siyasi davalar, soruşturmalar, ağır suçlamalar iktidarın en değerli propaganda silahları haline geldi.
Erdoğan, birinci dört halkayı da sonuna kadar kullanacak lakin en büyük umudunu ‘güçlülerin en güçlüsü’ olarak gördüğü ‘güvenlik ve yargı’ halkasına bağlamıştı.
Ancak, konuttaki hesap her vakit çarşıya uymuyor.
Artık ‘hukuki’ değil ‘siyasi’ olduğu herkes tarafından kabul edilen Canan Kaftancıoğlu ve Ekrem İmamoğlu davaları üzere davalar iktidar açısından aksi tepmeye başladı.
İçişleri Bakanı’nın ‘agresif’ tutumları, ‘kavgacı’ üslubu, altını dolduramadığı suçlayıcı argümanları, ‘çifte standart’ izlenimi yaratan uygulamaları, İngilizlerin deyişiyle ‘counterproductive -amaca ziyan veren-‘ olmaya başladı.
İstiklal Caddesi’ndeki bombalı atak, Sinan Ateş cinayeti, ülkemizdeki yabancı mafya hesaplaşmaları, uyuşturucu tartışmaları, artan şiddet olayları da ‘güvenlik’ algısını bilakis çevirmeye başladı.
Anlayacağınız, iktidarın seçim stratejisindeki en güçlü halka en zayıf halkaya dönüşmüş vaziyette.
Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın son devirde bu durumdan duyduğu rahatsızlığı yakın etrafına ilettiği söyleniyor.”
