Mars’ta bir koloni kurmak mümkün mü?

Bu soruların cevapları, büyük oranda hangi gezegenden kelam ettiğinize nazaran değişir. Mars açısından, onlarca yıllık bir süreç çok da gerçekçi olmayan bir vakit dilimi değil. Avustralya Uzay Mühendisliği Araştırma Merkezi’nde müdür yardımcısı ve Sidney kentinde bulunan New South Wales Üniversitesi’nde profesör olan Serkan Saydam, Mars’ın insanlarca kolonileştirilmesinin birkaç on yıl içerisinde mümkün olduğunu tabir ediyor. Saydam, Live Science’a verdiği demeçte, “2050’ye dek Mars’ta bir insan kolonisi kurabileceğimize inanıyorum” diyor.

Saydam, gelecekte sürdürülecek madenciliği araştırma konusunda uzman olan bir maden mühendisi. Saydam’ın aktardığı kadarıyla, bir Mars kolonisi kurarken muvaffakiyete ulaşmada atılacak birinci büyük adım su olacak ve bu da buzdan ve / yahut hidratlı minerallerden sağlanabilecek. Sonrasında, suyun 2015 üretimi ‘Marslı’ sinemasında olduğu üzere tarımı ve Mars’ta besin yetiştirme sürecini destekleyeceğini, buzdan sağlanan hidrojen ve minerallerin de roketlere yakıt sağlayan bir güç kaynağı olarak kullanılabileceğini düşünüyor.

Bununla birlikte, 2050 yılına dek Mars’ın kolonileştirilmesi bağlamında bilimsel alanda bir fikir birliği oluşmuş değil ve öbür bilim insanları daha az optimist görüşlere sahipler. Astronotik mühendisi ve kâr hedefi gütmeyen The Planetary Society’nin ortak kurucusu olan Louis Friedman, 2019 yılında Gizmodo mecmuasından Rachael Seidler’a verdiği demeçte, Mars’ın kolonileştirilmesinin öngörülebilir gelecekte mümkün görünmediğini tabir etmişti. Florida Üniversitesi’nde NASA astronotlarıyla birlikte çalışan Seidler, Gizmodo’ya, insanların Mars’ın kolonileştirilmesi konusuna optimist yaklaşmayı sevdiklerini, bununla birlikte, kulağa ‘kolayca halledilecek bir iş’ üzere geldiğini söylüyordu

Buna rağmen, insanlık büyük ihtimalle birkaç on yıl içinde Mars’a adım atacak. Çin, 2033 yılında Mars’a insan mürettebat taşıyan uçuşlar gerçekleştirmeyi planlarken, NASA 2030’ların sonunda ya a 2040’ların başında gezegene bir astronot göndermeyi hedefliyor. Beşerler oraya ulaştıklarında, bir sonraki evre bir koloni kurmak olabilir.

Kolonileştirme, bir seviyeye dek kendi kendine yeterlilik gerektirir; yeniden de Dünya’dan tam manasıyla bağımsız olmayacaktır. Saydam, Mars’ı, kimi vakit bir şeyler ithal etmeniz gereken uzak bir adayla kıyaslıyor. Saydam, “Ekipman ve aletlerin büyük kısmı Dünya’dan gönderilecek” diyor: “Mars’ın yüzeyinde bir kamyon üretebileceğinizi sanmıyorum.”

FİNANSMANI MADENLERDEN SAĞLANACAK

Uzun vadeli bir koloninin finansal açıdan sürdürülebilir olması için, Mars’ta bir şeyler üretilmesi gerekecek. Uzay turizmi bir seçenek olsa da Saydam, kolonileşmenin muvaffakiyete ulaşmasının anahtarı olarak maden işletmeciliğini işaret ediyor. Mesela, platin üzere değerli unsurlara ulaşmak için yakınlarda bulunan asteroitlerde sürdürülecek uzay madenciliği, yeni uzay ekonomilerinin önünü açabilir ve bu sayede daha fazla yatırım ve keşif gerçekleştirilebilir.

Mars, dünya dışı kolonileşme kelam konusu olduğunda en gerçekçi seçenek olsa bile, kızıl komşumuzun beşerler için tam manasıyla en uygun gezegen olduğu söylenemez. Mars’ın atmosferi yüzde 95’ten fazla oranda karbondioksitten oluşur; ortalama ısısı eksi 60 santigrat derece civarında olan hava, ziyadesiyle soğuktur; Dünya’dan yola çıkan bir uzay aracının oraya varması yaklaşık 8,5 ay sürer; ve ayrıyeten ziyanlı radyasyon bombardımanına maruz kalır.

Güneş Sistemi’nden uzaklardaki gezegenlerde, ‘ötegezegen’ diye isimlendirilen, neredeyse kesin biçimde daha misafirperver olan yeni yerler bulunabilir. Ötegezegenlere ait sorun, ziyadesiyle uzakta olmaları. Şimdi bir ötegezegene uzay aracı gönderebilmiş değiliz ve güneş sistemimizden ayrılan tek uzay araçları, yıldızlararası seyahatleri sırasıyla 35 ve 41 yıl süren Voyager 1 ve 2 oldu. Ötegezegenler ise çok daha uzaktalar.

Fransa’da bulunan Strasbourg Üniversitesi’ne bağlı Strazburg Astronomi Gözlemevi’nde bir karadelik astrofizikçisi olan Frédéric Marin, Live Science’a verdiği demeçte, “Var olan teknolojiyle, en yakın ötegezegene ulaşmak on binlerce yıl sürer” diyor. Bu seyahat mühletleri, ötegezegenleri kolonileştirmeyi imkânsız hale getirebilir. Buna rağmen, bilimsel bir merak bağlamında yıldızlararası seyahati mevzu edinen bilgisayar simülasyonları çalıştıran Marin, yakın gelecekte üretilecek daha hızlı uzay araçları sayesinde bu müddetlerin azalmasını bekliyor.

UZAY SEYAHATİNDE YENİ BİR EŞİKTEYİZ

Marin, “Bilim alanında, her yüz yılda bir, itiş araçlarının suratının 10 kat arttığını biliyoruz” diye devam ediyor. Farklı biçimde söylersek, beşerler her geçen asırda nasıl daha ve daha süratli seyahat yapacaklarını öğrendikçe, ötegezegenlere gidişte de olası seyahat müddeti on binlerce yıldan binlerce ve ardından yüzlerce yıla inebilir. Marin, en azından 500 yıl içinde, beşerler açısından yaşama elverişli bir ötegezegene ulaşılması varsayımına dayanan bir senaryosunu paylaşıyor. Yüzlerce yıl sürecek bir seyahat, büyük kısmı en nihayetinde kolonileştirilecek ötegezegeni hiçbir vakit göremeyecek olan birden çok jenerasyonun yönetim edeceği bir uzay gemisini gerektirecek.

Marin’in yürüttüğü simülasyonlar, aşağı üst 500 kişinin, birden fazla jenerasyona konut sahipliği yapacak bir koloni gemisi için uygun bir başlangıç nüfusu olduğunu ortaya koyuyor. Öte yandan, simülasyonlar, insanların hayatlarının kalan kısmını bir uzay gemisinin içinde geçirmekle ve doğacak çocukların yıldızlar ortası seyahat hayatına doğmakla nasıl baş edecekleri üzere etik soruları ve belirsizlikleri de gündeme getiriyor. Bununla birlikte, yıldızlar ortası seyahati gerçeğe çevirmeden evvel, iklim değişikliği ve insanları yok oluşla karşı karşıya getiren öteki Dünya temelli zahmetler kelam konusuyken, ötegezegenleri kolonileştirmemizin hiçbir garantisi yok.

(Çeviren: Tarkan Tufan)

Kaynak:

https://www.livescience.com/ how-long-will-it-take-for- humans-to-colonize-another- planet